مقایسه غلظت فلزات سنگین (Mn، Zn، Fe و Cu) در اندام‌های مختلف ماهی بیاح (Liza abu) در رودخانه کرخه استان خوزستان

چکیده این پژوهش در زمستان 1388 به‌منظور تعیین و مقایسه غلظت فلزات سنگین منگنز، روی، آهن و مس در بافت‌های عضله، کبد و آبشش ماهی بیاح صید شده از رودخانه کرخه در استان خوزستان انجام شد. بافت عضله، کبد و آبشش 36 نمونه صید شده پس از انجام زیست‌سنجی تفکیک شدند. اندازه‌گیری غلظت فلزات بافت‌های مورد مطالعه توسط روش هضم مرطوب و با کمک دستگاه جذب اتمی  Perkin Elmer 4100در آزمایشگاه کیمیا پژوه البرز شهرکرد انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد میانگین غلظت فلزات سنگین در بافت عضله حداقل و در بافت آبشش حداکثر می‌باشد. غلظت آهن به‌ترتیب بیش از روی، منگنز و مس در اندام‌های مختلف ماهی بیاح بود (05/0p < /em>≤). بین میزان تجمع فلز آهن در بافت‌های عضله، کبد و آبشش دارای یک رابطه خطی مثبت و معنی‌دار (05/0p < /em>≤) وجود داشت. منگنز و مس در عضله و کبد اختلاف معنی‌داری نداشت، اما در عضله و کبد با آبشش اختلاف معنی‌داری داشت (05/0p < /em>≤). روی در عضله، کبد و آبشش اختلاف معنی‌داری نداشت (05/0p < /em>≥). نتایج به‌دست آمده از سنجش فلزات سنگین در عضله ماهی بیاح و مقایسه آن با استانداردهای WHO، FDA، (MAFF) UK، NHMRC و NFA نشان‌دهنده آلودگی به فلز منگنز و آهن در مقایسه با استانداردهای WHO و FDA می‌باشد.